![]() W IV wieku rozpowszechniła się
tradycja przenoszenia całych relikwii świętych,
lub ich części, na
inne miejsca.części, na inne miejsca. W ten sposób chciano podkreślić, że
święci
są własnością całego
Kościoła.
Kiedy w 610 papież Bonifacy IV otrzymał od cesarza starożytną świątynię pogańską Panteon, kazał złożyć tam liczne relikwie i poświęcił tę
budowlę na kościół pod wezwaniem Matki Bożej Męczenników. Od tego czasu oddawano cześć wszystkim zmarłym
męczennikom, w dniu 13 maja. Papież Grzegorz III w 731 przeniósł tę uroczystość z 13 maja na dzień
1 listopada. Powodem były prawdopodobnie trudności z wyżywieniem
rzesz pielgrzymów przybywających
do Rzymu na wiosnę. W 837 Grzegorz
IV rozporządził, aby odtąd 1 listopada był
dniem poświęconym
pamięci nie tylko męczenników, ale wszystkich świętych Kościoła katolickiego.
Jednocześnie na prośbę cesarza Ludwika
Pobożnego rozszerzono
to święto na cały Kościół. Jednym z najdawniejszych, zachowanych kazań spisanych w języku
polskim jest kazanie na Dzień
Wszystkich Świętych
(In Die Omnium Sanctorum). Kazanie to znajduje się w rękopisie Biblioteki Kapitulnej w Pradze
i pochodzi z połowy XV wieku[1]. Pierwszy dzień listopada jest w Polsce dniem
wolnym od pracy, co powoduje, że
wiele osób podróżuje nawet na wielkie odległości, aby odwiedzić groby swoich bliskich. Ludzie odwiedzają cmentarze,
aby ozdobić groby kwiatami, zapalić znicze i pomodlić się w intencji swoich zmarłych. To święto ma charakter religijny, głównie katolicki, ale dobrym zwyczajem obchodzi je także wiele osób innych wyznań,
albo nie wyznających żadnej religii. Jest to wyrazem pamięci oraz oddania czci i szacunku zmarłym. Źródło: Wikipedia |
Aktualności >